Θα πούμε το κουτί..κουτάκι.(οδηγίες προς ναυτιλωμένους και μη)(εσπίτες και μη)

Τι είναι το κουτάκι;

Πως μπορεί να επηρεάσει τη ζωή μας ένα κουτάκι;
Τι σημαίνει η συμπλήρωση  ενός ΟΧΙ ή ενός ΝΑΙ στο συγκεκριμένο κουτάκι;
Τι πρέπει να γνωρίζουμε πριν συμπληρώσουμε το κουτάκι ετούτο και τι παθαίνουμε όταν το συμπληρώνουμε χωρίς να ξέρουμε.....

 Μέρος πρώτο

Είναι ένα ζεστό πρωινό του Ιούνη,οι δρόμοι της Αττικής αφιλόξενοι και καυτοί..οι μυρωδιές των λουλουδιών επικαλύπτονται απο τις χιλιάδες δυσοσμίες που αναβλύζει η όμορφη μας πόλη κάθε καλοκάιρι...αχ Αθήναα,Αθήνα...
Τρείς κοπέλες,τρία διαφορετικά κουτάκια,ο σκοπός,ένας!
Μια συνειδητοποιημένη νηπιαγωγός,μια απενεμισμένη θεατρολόγα και μια κουτσή θεατρολόγα.
Η πρώτη ξέρει τι πάει να κάνει,η δεύτερη πηγαίνει μαζί της γιατί κάτι φίλες της απο τη Πάτρα της είπαν να πάει και η τρίτη είναι ακόμη στο σπίτι και σκέφτεται αν αξίζει να πάει μαζί τους..
Πηγαίνουν να κάνουν τα χαρτιά τους,να μπούν στη λίστα αναμονής του Δημοσίου,περιμένουν να πάρουν σειρά στην εκμετάλλευση...καλή εκμετάλλευση όμως..μην γκρινιάζουμε με 24 υποχρεωτικές ώρες εβδομαδιαίως!
Η ουρά είναι ατελείωτη,ένα μεγάλο σαλιγκάρι αποτελούμενο απο ανθρώπινα άκρα ξεδιπλώνεται μπροστά τους καθώς ανοίγουν τη πόρτα να μπουν στο κτίριο...Πόσοι πολλοί άνθρωποι..περιμένουν αυτή τη στιγμή κάθε χρόνο!
Πόσων ανθρώπων η ζωή εξαρτάται απο αυτή τη στιγμή κάθε χρόνο..ασσύληπτη η ρουλέτα που πάιζεται εις βάρος μας κάθε χρόνο.
Να κάνεις τα χαρτιά σου κάθε χρόνο,είναι σαν να παίζεις τζόγο τύπου "πάμε στοίχημα".
Πρίν συμπληρώσεις τα χαρτιά σου πρέπει να ελέγξεις τις αποδόσεις κάθε περιοχής που επιθυμείς να δηλώσεις..(δηλαδή των αριθμό των σχολείων κ.α.)
Να αποφασίσεις ποια περιοχή πάει πρώτη,ποιά δεύτερη και έπειτα να σκεφτείς ποια περιοχή πάει στη καρδιά σου πρώτη η δέυτερη!
Κοίταξε να δεις..όταν παίζουμε,παίζουμε!Και ποιός είναι έτοιμος να ρισκάρει να μείνει απ' έξω απο το παιχνίδι όταν βλέπει τη μία πόρτα να κλείνει πίσω απο την άλλη και ο ήχος είναι τόσο εκκωφαντικός που σου τρυπάει τα αυτί!(Μπαπππππ...)
  Η σκληρή νηπιαγωγός ανοίγει τη πόρτα του γραφείου της Διεύθυνσης,παίρνουμε τον μαγικό αριθμό που μας χαρίζει μια θέση στη λίστα αναμονής(καβατζώνουμε και ένα αριθμό για την αναποφάσιστη φίλη μας.!),λαμβάνουμε και ένα πάκο χαρτιά που πρέπει να συμπληρωσουμε και αρχίζει το ατέρμονο ταξίδι της γραφειοκρατίας...

• Να καταλάβεις ποιός είσαι(εννοώ τι ειδικότητα)(όχι γενικά το ποιος είσαι και που πας)(βέβαια αν θέλετε τη γνώμη μου αυτή η εμπειρία εμπεριέχει πολύ το που πας,τι θες να κάνεις και ποιός είσαι),αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία και δεν αφορά το προκείμενο.
• Να καταλάβεις πως πρέπει να συμπληρώσεις τις περιοχές,δλδ ποιά μπαίνει πρώτη,τι γίνεται με τους νομούς και το πως χωρίζονται,ποια περιοχή του χάρτη είναι η Α' ή Β' και πάει λέγοντας..
• Να συμπληρώσεις αν ενδιαφέρεσαι για αναπληρωτής μειωμένου ωραρίου η όχι.(αν πάντως ενδιαφέρεστε,να συμπληρώσετε μόνο περιοχές κόντα στον τόπο κατοικίας σας!Τα λεφτά είναι καλά!)

• Το τελευταίο μέρος της χαρτούρας είναι ενας διάδρομος απο κουτάκια...τα οποία αφορούν διάφορα πράγματα με αποκορύφωμα.....το Μέγα κουτάκι.

      Είναι το κουτάκι που κάνει την διαφορά!Είναι εκείνο το κουτάκι που στην περίπτωση που το συμπληρώσεις,οι πιθάνοτητες να βρεθείς με μία θέση εργασίας ανεβαίνουν ραγδαία μαζί με τις πιθανότητες να βρεθείς κάπου που ποτέ δεν είχες φανταστεί!.Σε εξωτικά μέρη της ελληνικής επαρχίας ή σε λίγοτερο εξωτικά μέρη..Εξαρτάται απο την πλευρά που καθείς επιλέγει να δει αυτο το "δώρο" που του προσφέρει το μαγευτικό Υπουργείο Παιδείας και Μισθωτής εκμετάλλευσης...

Μέρος δεύτερο

Η σκληρή και αμείλικτη νηπιαγωγός συμπληρώνει με θάρρος και σιγουριά όλα τα κουτάκια,όλες τις πιθανές εκδοχές περιοχών και χωρίς δεύτερη σκέψη,χωρίς καν να τρέμει το στυλό στο χέρι της συμπληρώνει το κουτάκι.Αυτό που είναι να συμβεί,θε να συμβεί...

Η απενεμισμένη θεατρολόγα εξακολουθεί να μην καταλαβαίνει τι κάνει.Δεν καταλαβαίνει τις οδηγίες της κυρίας που δουλεύει στο γραφείο και δουλειά της είναι να καθοδηγεί κάτι τέτοια παιδάκια που δεν έχουν ιδέα(του τι σημαίνει καταθέτω τα χαρτιά μου).Η κυρία αυτή κάθε αλλο παρά βοηθητική είναι καθώς χλευάζει το χρόνο επεξεργασίας της κοπέλας και την ειδικότητα της(πιστεύει οτι οι πιθανότητες της είναι λιγόστες,απο το τρόπο της εννοούσε μηδαμινές).Κουτσά στραβά καταφέρνει να τα συμπληρώσει και φτάνει η στιγμή που πρέπει να αντιμετωπίσει το κουτάκι.Ενα τόσα δα μικρούτσικο κουτάκι,μπορεί να αποδεχτεί αρκετά τρομαχτικό..μπορεί να βγάλει δόντια και να σε δαγκώσει εαν δεν το αντιμετωπίσεις όπως του πρέπει!Είτε παίζονατς το αδιάφορη είτε συμπληρώνοντας το με αυτοπεποίθηση και πλήρη πίστη στον εαυτό σας και την ενέργεια που εκείνη τη στιγμή εκτελείτε!Το χέρι της αρχίζει και τρέμει..Η σκληρή και αδυσώπητη νηπιαγωγός κάθεται απο πάνω της και την πιέζει να το συμπληρώσει.Στην αρχή είναι ευγενική,το συζητάνε. Τα όρια της εξαντλούνται είναι έτοιμη να το συμπληρώσει μόνη της,να αρπάξει με μία κίνηση το στυλό και να κάνει ενα Τικ στο κουτί!Τη θεατρολόγα την πιάνει ντελίριο αρχίζει και φωνάζει:"εγώ ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι θα γίνω δασκάλα και τι θα κάνω..και τι ευθύνη έχω απέναντι στα παιδιά και κτλ κτλ".Η νηπιαγωγός παραιτείται..το κουτακί μένει κενό.Κανείς δεν ξέρει ποιος θα είναι ο νικητής σε αυτή τη μάχη.

Μετα απο καθυστέρηση τριών ωρών,η κουτσή θεατρολόγα αποφασίζει να εμφανιστεί!Τα βρίσκει σχεδόν όλα έτοιμα.Λόγω της κατάστασης της,κερδίζει μια θέση μαζί με τις άλλες φίλες της στην αίθουσα με τον κλιματισμό και αρχίζει να συμπληρώνει τα χαρτιά.Αποφασίζει να πει "ναι" στο κουτάκι παρά τις αντιρρήσεις της φιλής Β' που είναι στα όρια να την ξαναπιάσει ντελίριο.Εκείνη σε αντίθεση με την φίλη της δεν εχει κανένα ενδοιασμό σχεδόν αδιαφορεί!Παραλίγο να μην συμπληρώσει καν τα χαρτιά της καθότι μια απο τις κυρίες που βρίσκοταν εκεί για την εξυπηρέτηση μας,κωλυσυεργεί σε σημείο αυτοκτονίας και βγαζει απο τα ρούχα της την καθόλα χαλάρη φιλή Γ'.Οι άλλες την πείθουν να τελειώνει με αυτη την ιστορία και αφου απειλεί την εν λόγω κυρία καταφέρνει και καταθέτει τα χαρτιά της..

Εγκαταλείποντας την αίθουσα με τον κλιματισμό και περπατώντας στο καυτό πεζοδρόμιο,τα συναισθήματα τους μπλέκονται με τους ήχους των αυτοκινήτων που κορνάρουν διεκδικώνοντας λίγα εκατοστά παραπάνω..Αυτό τις κάνει να αισθάνονται καλύτερα,για την ώρα δεν χρειάζεται να σκεφτούν τίποτα..

Τρείς μήνες μετά,τις βρίσκουμε πάλι στην Αθήνα,ο καιρός είναι ακόμη ζεστός....

Ενα περίεργο μήνυμα στο κινητό της κουτσής θεατρολόγας της υπενθύμιζει εκείνη τη μέρα του Ιουνίου που είχε σχεδόν ξεχάσει...Η εξωτική επαρχία την περιμένει με ανοιχτές αγκάλες..και εκείνη και ακόμη μία φίλη τους θεατρολόγα..(Η αγκαλια της ξενιτιάς είναι η πιο μεγάλη....)

Εν τέλει όλοι είπαμε το κουτί-κουτάκι..και αυτοί που δεν το επιλέξαμε και αυτοί που το επιλέξαμε..η μόνη που δεν επηρεάστηκε απο την αίγλη του κουτιού ήταν η σκληρή,αδυσώπητη και αμείλικτη νηπιαγωγός!

Αντε και φέτος με υγεία......