Βάστα δάσκαλε - Βάστα άνθρωπε - Βάστα μαθητή
                                    
  

και ξαφνικά αυτοί που διέλυσαν τα όνειρα των μαθητών εμφανίζονται σωτήρες της ψυχικής τους υγείας και προασπιστές των δικαιωμάτων τους..
επιστρατεύουν τους καθηγητές τους για να μην χάσουν οι μαθητές τις εξετάσεις τους και να μπορέσουν να διεκδικήσουν μία θέση στα πανεπιστήμια της χώρας, τα οποία επίσης βρίσκονται υπό διάλυση μετά το περίφημο νόμο "Αθηνά" (κατά τα άλλα θεά της σοφίας)(βιασμός κάθε συμβολισμού προς όφελος μίας τάξης που χρησιμοποιεί τη μέθοδο του σοκ και της βαθιάς ειρωνείας για να εδραιωθεί στη συνείδηση μας)

                                                                                                                                           

Πρώτο μέλημα της κυβέρνησης είναι ο ακαριαίος θάνατος.

Τα βράδια μονολογεί.

Σε δολοφονώ εδώ. Μπροστά σε όλους. Δεν θέλω να πιστέψεις ότι κρύβομαι. Καλύτερα. Δεν κρύβομαι. Γιατί εγώ είμαι ο δολοφόνος και συ το θύμα. Και οι δημόσιες δολοφονίες μου προσδίδουν κύρος. Μπορεί εσύ να μην καταλαβαίνεις. Άλλα ακόμη έχεις μάτια και βλέπεις. Ακόμη δεν σου έχω ξεριζώσει τα μάτια γιατί θέλω να βλέπεις πόσο όμορφα σε γαμάω. Δεν θέλω να έχεις αμφιβολίες.. 

Θέλω να με ευχαριστείς  που ακόμη σου έχω αφήσει τα δύο όμορφα αθώα μάτια σου.

Θέλω να ξέρεις ότι δεν κρύβομαι - ο,τι κάνω, το κάνω για το καλό σου.

Να το θυμάσαι αυτό - για το καλό σου. Επειδή σε αγαπάω και μένουμε όλοι μαζί σε αυτό τον υπέροχο τόπο που σε λίγο θα μυρίζει αίμα. Αλλά βλέπεις εσύ ακόμη μπορείς να τα καταφέρεις.    Όσο δεν μυρίζεις το δικό σου αίμα - καταλαβαίνεις- ότι ακόμη σου επιτρέπω να βλέπεις ότι όλα είναι καλά και πάνω από όλα- όλα γίνονται για το δικό σου καλό.

Νομίζω ότι καταβάθος σε αγαπάω. Αγαπάω να σε γαμάω. Αγαπάω να ουρλιάζεις και να με παρακαλάς να μη σου βγάλω τα μάτια.

Σε αγαπάω ρε!Για αυτό και θέλω το παιδί σου να μην χάσει τις εξετάσεις του. 

Θέλω το παιδί σου να το στείλω στη Χρυσή Αυγή, να γίνει άνθρωπος. 

Θέλω το παιδί σου να σπουδάσει και να με ευγνωμονεί που τα κατάφερε. Γιατί γνωρίζει ότι θα μπορούσα να τα είχα κλείσει τα 'μπουρδέλα' τα πανεπιστήμια και θα μπορούσα να του είχα βγάλει τα μάτια και δε θα μπορούσε ούτε να διαβάσει.

Δεν ακούω να με ευχαριστείς. Αυτό με προβληματίζει λίγο.

Λέω να σε γαμήσω ακόμη λίγο. 

Μπορεί να το σκεφτείς λίγο καλύτερα το 'ευχαριστώ' που ξέχασες να πεις.

Κλαψουρίζεις για την επιστράτευση;

Ε, και τι να κάνω; Να κάτσω να περιμένω να απεργήσεις για να σε γαμήσω;

Σε γαμάω ούτως ή άλλως.. Ούτε αυτό το καταλαβαίνεις;

Πριν γεννήσεις τους καρπούς σου είμαι εκεί με το νυστέρι να στους αφαιρέσω.

Έλα, μην στεναχωριέσαι. Δεν είναι τόσο άσχημα εδώ.

Θα σου πω ένα παραμύθι.

Ο γίγαντας τελικά τσαλαπάτησε τον κοντορεβυθούλη.Τον παράτησε τετραπληγικό στο κρεβάτι.

Τα μάτια όμως δεν του τα αφαίρεσε. Είδες! Αναπνέει και βλέπει! Τυχερέ κοντορεβυθούλη!Επιτέλους λίγο δικαιοσύνη!

Νιώθεις καλύτερα τώρα;   Όχι;

Εγώ άπλα ήθελα να βοηθήσω.

Εγώ χαίρομαι πάντως που ακόμη βλέπεις.

Αν δεν έβλεπες όταν σου μιλούσα, δεν θα μου άρεσε.

Ε, ναι! Να μιλάς στον άλλο και να μην είσαι σίγουρος ότι καταλαβαίνει. Μαλακία!

Φεύγω τώρα.

Πάω να δω τι κάνουν οι καθηγητές μου.

Αναρωτιέμαι ποιο μέτρο πρόληψης είναι πιο δραστικό.

Να αφαιρέσω τα πόδια; τα χέρια; τα αυτιά ή τη καρδιά  κατευθείαν;

Όχι,όχι τη καρδιά και τα μάτια θα τους τα αφήσω.

Θέλω να είναι σίγουρο ότι  νιώθουν, βλέπουν και καταλαβαίνουν.

Πάω τώρα.

Θα τα πούμε σύντομα.

Στο δρόμο, στα πεζοδρόμια, στις πλατείες, στο σπίτι σου.

Εγώ θα σε χτυπάω και συ θα λες ευχαριστώ που βλέπεις.

Σε αγαπάω ε! Μη το ξεχνάς αυτό.

Ο σαδισμός είναι εδώ - ζεί ανάμεσα μας.
ζει στο φόβο που καλλιεργείται στα σωθικά μας
ζει σε κάθε πίσω που θα έπρεπε να είναι μπροστά
ζει σε κάθε ερώτηση που έφυγε χωρίς απάντηση

ας φωνάξουμε όλοι μαζί στο καθηγητή στο μαθητή στον άνθρωπο «Βάστα»
να μη φοβηθούμε – να μην κάνουμε πίσω – να μην ξέχασουμε να απαντήσουμε
και όταν θα μου πεις ότι φοβάσαι θα σου πω να μη φοβάσαι
γιατί και εγώ φοβόμουν και κάποιος άλλος μου είπε να μη φοβάμαι
και σε αυτόν τον «άλλο» κάποιος άλλος του είχε πει να μη φοβάται
και αυτός ο άλλος και ο άλλος έγινε μια μεγάλη αγκαλιά και μέσα χωρέσαμε όλοι
και τώρα φοβάμαι λιγότερο και τώρα σε κοιτώ στα μάτια
όχι γιατί δε μου τα βγάλανε αλλα γιατί μαζί με σένα δε φοβάμαι ακόμη και να φοβάμαι