Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

αυτά τα φώτα..

να κλείσει εκείνο το κτίριο στο κέντρο τα φώτα του.να πάψουν να μας κοροϊδεύουν.
να πάψουν μεμιάς αυτά τα φώτα να αστράφτουν και να μας δείχνουν τα πολύχρωμα δόντια τους.
να σταματήσει αυτός ο επιληπτικός χορός τους στο κέντρο μιας Αθήνας που ματώνει.
αναβοσβήνουν και εκνευρίζουν.
υπενθυμίζουν ότι κάποιος εκεί κοντά χρωστάει τη ΔΕΗ του.
δεν έχει να φάει,δεν έχει να καπνίσει ένα τσιγάρο.
ότι κάποιος εκεί δίπλα δεν έχει φωτιά να ζεσταθεί.δεν έχει τέσσερις τοίχους να στεγάσει τα όνειρα του.
για ποιόν αναβοσβήνουν αυτά τα φώτα;
σε ποια γιορτή παραπέμπουν;
αν μαζευτούμε όλοι οι θλιμμένοι αυτής της πόλης θα τους χαλάσουμε άραγε τη γιορτή;
θέλω να τους χαλάσω τη γιορτή.θέλω να αρχίσω να ξεριζώνω αυτά τα φώτα.
θέλω κάθε φορά που σπάω ένα φωτάκι με τα δόντια μου, να με πλημμυρίζει χαρά.
θέλω να ανέβω πάνω στο λαμπερό κτίριο τους και να αρχίσω να φτύνω τα φωτάκια τους.
θέλω να σβήσουν όλα τα φώτα αυτής της πόλης.να ζήσουμε για λίγο στο ημίφως.
δεν θέλω αυτά τα φώτα, σε εκείνο το κτίριο, να μου υπενθυμίζουν τον έναστρο ουρανό,θέλω να τον βλέπω.
κάποιος από μακριά μου φώναξε: "Δεν μας χέζεις ρε κοπελιά,να πας στην επαρχία να βλέπεις τον έναστρο ουρανό."
και εγώ του απάντησα: "Όχι. Εγώ θα κάτσω έδω να δαγκώνω τα φώτα εκείνου του κτιρίου μέχρι να ματώσουν τα ούλα μου."
θα φτύνω αίμα στη γιορτή τους όπως αυτοί φτύνουν αίμα στην ψυχή μου.
και θα γελάνε μαζί μου οι περαστικοί,θα ψιθυρίζουν μεταξύ τους:" τι της φταίνε τα φωτάκια;"
της φταίνε τα φωτάκια,όπως της  φταίνε και όλα εκείνα τα δεντράκια στις βιτρίνες..
δεντράκια που ονειρεύεται να χώσει στο κώλο διαφόρων  "αξιότιμων" κυριών..
να στολίσουμε δεντράκια με  τους 300 κώλους τους στο Σύνταγμα και να τους βάλουμε και όλα εκείνα τα ενοχλητικά φωτάκια γύρω γύρω..
επιτέλους ας επιτελέσουν το έργο τους..να μας διασκεδάσουν μια φόρα και μας πραγματικά..χωρίς να προσποιούνται...
Καλά Χριστούγεννα.