Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Εσείς τι ονειρεύεστε;




 "Στο καντράν του ραδιοφώνου μου, με περιμένουν όλες οι πόλεις που ονειρεύτηκα..Βαγδάτη-Πράγα- Νέα Ορλεάνη..στέλνουν τους ήχους τους μέσα απο μεσαία κύματα και σύννεφα παρασίτων. Είναι απο εκείνα τα παλιά ραδιόφωνα τότε που τα ταξίδια έξω απο τη πόλη ήταν πολύ μακρινά εώς και αδύνατα....ίσως σε κάποιο μέρος του κόσμου,σε κάποια άλλο κάντράν, κάποιος ακούει την Αθήνα μέσα απο τα παράσιτα, μια τόσο μακρινή πόλη για αυτόν όσο μακρινή και για μένα"...


Οταν ονειρεύομαι,ονειρεύομαι πόλεις που δεν μπορώ να προσεγγίσω..που δεν έχω δει φωτογραφίες τους..που είναι μακριά,πολύ μακριά...
Μερικές φορές σκέφτομαι ότι ίσως είναι η ώρα να φύγω, να πάω να συναντήσω τις πόλεις που ονειρεύτηκα τόσα βράδια και με νανούρισαν με τις μελωδίες τους..μελωδίες που δημιούργησα στο κεφάλι μου, μελωδίες που ίσως να μην υπάρχουν,ίσως να μην τους ταιριάζουν...μάλλον δεν έχει και πολύ σημασία..
Ονερεύομαι νωχελικούς ανθρώπους με σομπρέρο, μόνο που δεν βρίσκονται στο Μεξικό αλλά είναι εκεί που συναντώνται καθημερινά τρείς κινέζοι με ροζ μαλλιά και μαζεύουν ρύζι,δίπλα σε ένα ποτάμι που αντι για νερό,τρέχει μπύρα και όλοι είναι μεθυσμένοι...
Ακόμη και οι κινέζοι που και που παραστρατούν και πίνουν ενα ποτηράκι με τον άγγλο συγγραφέα που έχει έναν καημό ζωγραφισμένο στο μάγουλο του γιατί ήθελε να γράψει ενα παραμύθι να μοιάζει σαν εκείνα του Ντίκενς αλλά ακόμη δεν τα έχει καταφέρει!..
Ονειρεύομαι μια πόλη που δεν είναι ανάγκη να κάνεις μπάνιο κάθε μέρα και οι μαμάδες κυνηγάνε τα παιδιά τους για να τους ρίξουν ένα κουβά λάσπη.
Ονειρεύομαι πόλεις που γίνονται διαγωνισμοί "ατυχών συμβάντων" και όποιος είναι ο πιο "γκαντέμης" θα ονομάζεται"ο πιο τυχερός απο τους τυχερούς"!
Πόλεις που όλες οι γιαγιάδες φοράνε πατίνια και τα σπίτια αντί για κλειδαριές έχουν ζαχαρωτά να κρέμονται απο τις κλειδωνιές.
Που δεν χρειάζεται να φοράμε παππούτσια γιατί κάτω στο  δρόμο είναι γεμάτο σφουγγάρια Καλύμνου αλιευμένα απο τους καλύτερους ψαροσφουγγαράδες του νησιού.
Που δεν υπάρχουν κινητά τηλέφωνα και όλοι χρησιμοποιούν πλαστικά ποτηράκια με κλώστη ανάμεσα τους για να επικοινωνήσουν.
Ονειρεύομαι πόλεις που μοιάζουν στην Αλεξάνδρεια..πόλη που δεν έχω επισκεφτεί μα παρα μόνο στα όνειρα μου...μπορώ όμως να μυρίσω την υγρασία της και το πατημένο χώμα των δρόμων της μετά το ξέφρενο ξακουστό καρναβάλι της.
Ονειρεύομαι, με  ανθρώπους που δεν μιλάμε την ίδια γλώσσα να κάνουμε διαγωνισμό σαπουνόφουσκας πάνω σε ένα νησί που συνδεέται με την Τουρκία και καταλήγει στην Αργεντινή..
Πόλεις,που οι τράπεζες τους χαρίζουν ομόλογα με τη στάμπα του Μπομπ Σφουγγαράκη και δίνουν δώρο τη μυστική συνταγή του καβουροπάτη έτσ ώστε όλοι να μπορούν να απολαύσουν αυτη τη γευστική πανδαισία..
Ονειρεύομαι τις εκνευριστικές γειτόνισσες μου να χορεύουν λαμπάντα σε έκεινο το βιντεάκι του ΄80 και πραγματικά να αισθάνονται ότι βρήκαν το χαμένο εαυτό τους..
Ονειρεύομαι ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν μια αλλη πλευρά, μια δική τους απλησίαστη πόλη..που δεν έχει δημάρχους και υπηκόους..που μοιάζει με εκείνες με τις πόλεις που πλάθαμε στο κεφάλι μας όταν είμασταν παιδιά και τώρα δεν τις θυμόμαστε..ή επιλέγουμε να τις ξεχάσουμε..
Ονειρεύομαι ότι μια μέρα όλοι θα κατοικούν στη πόλη που ονειρεύονται...
Μέχρι να γίνει αυτό, επιλέγω να ονειρεύομαι...

ω!Υπερωκεάνειον




Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Ας πούμε και κάτι αστείο..



   
Νομίζω ότι ο έρωτας είναι οι προβολές των αναγκών μας πάνω στον άλλο ή στο κάθε άλλο που εκείνη την στιγμή θα τις βρεί ενδιαφέρουσες,χαριτωμένες ή έστω θα τις αναγνωρίσει..
Ο έρωτας είναι η πηγή της αυτοπεποίθησης μας,η αναγνώριση. 
(Σε ερωτεύομαι,άρα υπάρχω!)

Ερωτευόμαστε οποιονδήποτε μας κάνει να νιώθουμε όμορφα.
Ερωτευόμαστε αυτούς που δεν μπορόυμε να έχουμε.
Ερωτευόμαστε αυτούς που μας προσκαλούν σε μια περιπέτεια.Που είναι με άλλους..αλλά ρίχνουν και σε μας καμιά ματιά. Αυτούς που ενώ μας έριξαν παραπάνω απο μια ματιά, στο τέλος, για να είναι ηθικά σωστοί..κάνουν οτι δεν μας βλέπουν.(Ηθικοί απέναντι στον εαυτό τους..όχι απένατι στον αλλο). 
Αυτούς που μας κάνουν να αισθανόμαστε ηλίθιοι όταν εκδηλώνουμε τα συναισθήματα μας. Ερωτευόμαστε αυτούς που μας κοιτάνε στα μάτια. Αυτούς που μας φοβούνται αλλα μας πλησιάζουν απο περιέργεια ή απο ¨έρωτα¨ όπως αρέσκονται να το ονομάζουν. Αυτούς που δεν φοβούνται να μας πούν οτι μας ερωτεύτηκαν!! Ερωτευόμαστε ταυτόχρονα,πολλοί ή λίγοι.(Είναι αυτό που ονομάζουμε ¨διάχυτη ερώτικη διάθεση¨ ).
Μερικέ φορές ερωτευόμαστε και δεν το καταλαβαίνουμε!Αλλες φορές ερωτευόμαστε και δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε.
Ο έρωτας είναι μια φούσκα. 
Αλλοτε είναι απο σαπούνι, άλλοτε απο πλαστικό και άλλοτε απο ατσάλι. Καμία φούσκα δεν είναι ίδια με την αλλη φούσκα. Αναγκαζόμαστε να βάλουμε τον έρωτας μας σε φούσκα ή τουλάχιστον έτσι νομίζουμε. 
Ο καθαρός αέρας βοηθάει τον έρωτα γιατί τον αποστειρώνει..αλλά πολλοί αποστειρωμένοι έρωτες δεν δημιουργούν καθαρό αέρα.
Ο έρωτας είναι μια προβολή του εαυτού μας, ερωτεύομαι εμένα γιατί φοβάμαι να ερωτευτώ εσένα.Ερωτεύομαι παράφορα εσένα, γιατί φοβάμαι να ερωτευτώ εμένα.Θέλω να κρυφτώ μέσα σε σένα για να μη βλέπω εμένα αλλά στη τελική : ¨Ποιός είσαι εσύ και πως εγω μπορώ να σ΄ ερωτευτώ;¨
Ο έρωτας είναι το αντίθετο της αλήθειας.Ο έρωτας φοράει μεγεθυντικούς φακούς, καμιά φορά διαθλάται στο φώς.
Ο έρωτας καταπιέζεται στη πόλη, ασφυκτιά στην εξοχή..
Ο έρωτας δεν γνωρίζει όρια, αλλά χωρίζει ανθρώπους...
¨Θα σε ερωτευτώ γιατί είναι απαγορευμένο"!
Ο έρωτας θέλει τον αστακό του..αλλα που να τον βρει;
Ο έρωτας δεν έχει χρώματα. Είναι ασπρόμαυρος..ή μαύρος ή άσπρος!
Κανείς δεν είναι ο κατάλληλος να μιλήσει για τον έρωτα, αλλα στο τέλοςόλοι κάτι έχουν να πούν.
Αν ο έρωτας λέγοταν σκατά, θα ασχολούταν όλοι το ίδιο μαζί του;
Γιατί η αγάπη έρχεται όταν φεύγει ο έρωτας; Μαζί δεν μπορούν να μείνουν;
Πιστεύουμε αυτούς που ομολογούν δημοσίως ότι ¨έζησαν σαράντα-πενήντα χρόνια ερωτευμένοι;¨
Εγω δεν πιστεύω κανέναν που λέει οτι είναι ερωτευμένος.
Τι είναι ο έρωτας;Μια ιδιωτική προβολή,..ίσως...θα μπορούσε..ποιός ξέρει;
Γιατί η Κική ρωτάει όλο το κόσμο αν είναι ερωτευμένος και όταν παίρνει αρνητική απάντηση απογοητεύεται;.
Οι μισοί υποστηρίζουν οτι ερωτευόμαστε το αντίθετο μας και οι αλλοι μισοί οτι ερωτευόμαστε αυτόν/η που μας μοιάζει.
Εγω ποιόν να πιστέψω;
Μπορεί να μην έχω ερωτευτεί ποτέ,μπορεί να έχω ερωτευτεί παράφορα,μπορεί να ήμουν ερωτευμένη και να μην το ήξερα,μπορεί τώρα να είμαι ερωτευμένη...μπορεί και να μην είμαι.
Κανείς δεν μπορεί να σου εξηγήσει τι είναι ο έρωτας, αλλα όλοι θέλουν να μιλάνε για αυτόν..
                   έρωτας είναι ο μουσακάς και ας αφήσουμε τις μαλακίες....

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

για την ιστορία...

δεν πήραν καμία απο τις τρείς μας...τεσσέρις..πέντε....δέκα....δεν πήραν σχεδόν κανέναν μας...δεν γέμισαν τα κένα,δεν στείλαν βιβλία,δεν θέλουν δασκάλους...δεν θέλουν νηπιαγωγούς...δεν θέλουν σχολεία,δεν θέλουν μαθητές..δεν θέλουν θρανία..καρέκλες...ξύστρες,σβήστρες,μολύβια....ΔΕΝ ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ και  ΔΕΝ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΥΝ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΔΕΙΧΝΟΥΝ....